บทความ

แนวทางการจัดการน้ำเสียที่มีน้ำมันและไขมันสำหรับร้านอาหาร
17/08/2023

แนวทางการจัดการน้ำเสียที่มีน้ำมันและไขมันสำหรับร้านอาหาร
17/08/2023

แนวทางการจัดการน้ำเสียที่มีน้ำมันและไขมันสำหรับร้านอาหาร

แนวทางการจัดการน้ำเสียที่มีน้ำมันและไขมันสำหรับร้านอาหาร
น้ำเสียจากร้านอาหารมีน้ำมันและไขมันปนเปื้อนจากการประกอบอาหาร และการล้างภาชนะเฉลี่ยต่อวัน 1,500 มิลลิกรัมต่อลิตร ร้านอาหารทั่วไปมีปริมาณกากไขมันได้มากกว่า 2.5 กิโลกรัมต่อวัน ร้านอาหารจึงควรมีการจัดการน้ำมันและไขมันก่อนระบายน้ำเสียเข้าสู่ระบบบำบัดน้ำเสีย เพื่อลดการอุดตันของท่อระบายน้ำ ป้องกันกลิ่นเน่าเหม็นจากท่อและน้ำเน่าเสีย ช่วยเพิ่มประสิทธิภายของระบบบำบัดน้ำเสีย และป้องกันการระบายมลพิษออกสู่สิ่งแวดล้อม

แนวทางการลดปริมาณน้ำมันอและไขมัน ณ แหล่งกำเนิด

การกำจัดน้ำมันและไขมันโดยใช้บ่อดักไขมัน
บ่อดักไขมันเป็นอุปกรณ์สำหรับแยกไขมันปนไปกับน้ำทิ้งก่อนปล่อยลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติหรือท่อระบายน้ำทิ้ง

การดูแลบ่อดักไขมัน

  1. ติดตั้งตะแกรงดักขยะและเศษผงก่อนเข้าบ่อดักไขมัน
  2. ไม่ทะลวงหรือแทงผลักให้เศษขยะไหลผ่านตะแกรงไปเข้าบ่อดักไขมัน
  3. ไม่เอาตะแกรงดักขบะออก แล้วปล่อยให้เศษขยะเข้าไปในบ่อดักไขมัน
  4. หมั่นโกยเศษขยะที่ดักไว้หน้าตะแกรงออกอย่างน้อยทุกวัน
  5. ห้ามเอาน้ำจากส่วนอื่นๆ เช่น น้ำอาบ น้ำซักเสื้อผ้า น้ำฝน ฯลฯ เข้ามาในบ่อดักไขมัน
  6. หมั่นดักไขมันออกจากบ่อดักไขมันไปทิ้งอย่างน้ำทุกสัปดาห์
  7. ล้างถังดักไขมันอย่างสม่ำเสมออย่างน้อยทุก 6 เดือน

ที่มา : กรมควบคุมมลพิษ

สาระน่ารู้อุตสาหกรรมอาหาร
อุตสาหกรรมอาหาร คือ อุตสาหกรรมที่นำผลผลิตจากการเกษตรมาใช้ประโยชน์หรือแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ น้ำเสียที่เกิดจากโรงงานอุตสาหกรรมอาหาร ในเขตเทศบาลจะถูกกำจัดโดยโรงงานบำบัดน้ำเสียจากภาครัฐหรือเอกชน เพราะสามารถย่อยสลายได้และปลอดสารพิษ แต่ถ้าหากมีของแข็งที่ย่อยสลายได้ยากในปริมาณที่มากเกินไป จะทำให้น้ำเน่าเสียยากต่อการบำบัด(ค่า BOD ของน้ำต้องไม่เกิน 6 mg/L ถ้ามากกว่านี้จะทำให้น้ำเน่าเสีย) การแปรรูปอาหารจำเป็นต้องใช้น้ำในปริมาณมาก ทำให้น้ำที่ใช้ในการแปรรูปปนเปื้อนด้วยสารอินทรีย์ แม้แต่การฆ่าสัตว์ก็เช่นเดียวกันเป็นสารอินทรีย์ชั้นดี ในเลือดของสัตว์จะมียาปฏิชีวนะ สารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้ในการควบคุมปรสิตภายนอกของสัตว์ ยาฆ่าแมลงที่ตกค้างในขนสัตว์ เมื่อใช้น้ำในการชะล้างจึงทำให้เกิดปัญหาน้ำเน่าเสียตามมา

การกำจัดน้ำมันและไขมัน
บทความหลัก: API oil-water separator น้ำมันจำนวนมากสามารถกู้คืนจากพื้นผิวเปิดน้ำโดย อุปกรณ์กวาดไข ถือว่าเป็นวิธีการที่เชื่อถือได้และราคาถูกเพื่อเอาน้ำมัน, ไขมันและสารไฮโดรคาร์บอนอื่น ๆ จากน้ำ การกวาดน้ำมันบางครั้งจะประสบความสำเร็จได้ความบริสุทธิ์ของน้ำ ในระดับที่ต้องการ การกวาดฝาไขยังเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการกำจัดน้ำมันมากที่สุด ก่อนที่จะใช้ตัวกรองเมมเบรน และกระบวนการทางเคมี การกวาดฝาไขจะป้องกันไส้กรองเสียก่อนกำหนดและช่วยลดค่าใช้จ่ายของสารเคมีได้เพราะมีน้ำมันและไขมันในในกระบวนการลดลง อย่างไรก็ตามน้ำมันไฮโดรลิคและส่วนใหญ่ของน้ำมันที่มีการสลายตัวในสภาวะต่าง ก็จะต้องมีองค์ประกอบที่ละลายน้ำได้หรือ emulsified เพื่อไปทำละลายไขมัน

น้ำเสียจากอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ เช่นโรงกลั่นน้ำมัน, โรงงาน ปิโตรเคมี, โรงงานเคมีและโรงงานแปรรูปก๊าซธรรมชาติทั่วไปมีปริมาณรวมของน้ำมันและสารแขวนลอย อุตสาหกรรมจะใช้อุปกรณ์ที่เรียกว่า API oil-water separator ซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อแยกน้ำมันและสิ่งปฏิกูลแขวนลอยในน้ำเสีย เครื่องได้รับการออกแบบตามมาตรฐานการตีพิมพ์โดยสถาบันปิโตรเลียมอเมริกัน (API).

ถังแยกน้ามันลอยตัว เป็นถังบำบัดน้ำเสีย ซึ่งเติมด้วยน้ำ ภายในถังมีแผ่นกั้น Baffles และแผ่นเร่งการก่อตัว Coalescers ช่วยเร่งให้เกิดขบวนการแยกจารบีและน้ำมันลอยตัวออกจากน้ำของเสียจะถูกสะสมอยู่ภายในเครื่องในขณะที่น้ำจะถูกปล่อยออกโดยแรงโน้มถ่วง